'The Italian Dream' - Le Pristine, Antwerpen naar de smaakpapillen van Rob

Als een life-long ‘foodist’ – en als chef – vind ik ’t leuk om mijn mening te verkondingen in de vorm van alles omtrent eten. Of het nu gaat over dé perfecte pasta vongole of een restaurant waar ik enthousiast over ben: ik vertel het je. Vorige week at ik buiten de deur en schoof ik aan bij Le Pristine in Antwerpen, een restaurant van een van mijn favoriete chefs: Sergio Herman. Een uniek concept waarbij je een kijkje krijgt in de Italiaanse keuken door zijn ogen.

Inside information
Als je last hebt van head over heels verliefdheidskwalen ten opzichte van restaurants of nog specifieker het decor van restaurants: get a grip voordat je over de drempel stapt van Le Pristine. Het begint al bij de hoge industriële muren die volhangt met moderne kunst en de epische discoballen van Rotganzen Rotterdam. De zitplekken van de booths zijn verpakt in het mooiste groene leer en de ambiance straalt - ondanks het chique tafellinnen - een casual dining sfeer uit. De grote open keuken is om over naar huis te schrijven en pizzaoven is de main character van het geheel.
 
There is food - and then there is FOOD
Wij startten met de Le Pristine Spritz: Martini bitter met grapefruit en dry curacao. De combinatie van bitter, zoet en fruitig die meeliften op de antipasti bites. Een pizzette met kreeft met radicchio, dragon en daslook kappers die zo simpel, maar zo doordacht is dat je bij de eerste hap wéét dat alles aan dit gerecht klopt. En dan zijn we pas bij de start. De Irish Mor oesters met spicy peer en een granité van limoncello zijn naast de geweldig gebalanceerde smaken - en een waar kunstwerk - een goede manier om je smaakpapillen voor te bereiden op de rest van de maaltijd, waarbij we de noordzeekrab met een crème van Parmigiano voorgeschoteld kregen. Een verrassende combinatie van ziltige kruiden en klassieke Italiaanse smaken.

Pizzette met kreeft & radicchio | Crudo Gambero Rosso

De Crudu cambero rosso met kaffir en zure room kaviaar krijgt me stil. De combinatie van van de presentatie en de smaken waren me al bekend, maar de uitvoering is er een die ik nog niet vaak heb mogen proeven. En dat zegt iets. Net als de Crudo coquille met zwarte truffel en hazelnootvinaigrette die eveneens boekdelen spreekt.
 
Het volgende gerecht komt voort uit de soort keuken die Sergio en Le Pristine willen uiten: een hulde aan de klasse en flair van de uitgebreide Italiaanse keuken in combinatie met het mooiste wat Zeeland te bieden heeft: schaal- en schelpdieren met een schuimige zeevruchten jus. De orecchiette werd – natuurlijk – perfect afgekookt, streept daarmee het vinkje in de Italiaanse ‘hoe het heurt box’ af en kregen dit alles geserveerd in een prachtige koperen pan.

Crudo coquille met zwarte truffel | Orecchiette Zeelandaise

Dat we een doodgewone tiramisu met wat slappe lange vingers niet tegen zouden komen was niet geheel onverwachts en hoewel simpel eten niet echt aan Sergio besteed zou zijn kwamen zijn nagerechten toch in de buurt. En of dat iets slechts betekende? Allesbehalve.De presentatie van de tiramisu was om over naar huis te schrijven en de simpliciteit maakte indruk. Met de hand op het hart beloof ik plechtig trouw dat de Dame Blanche ‘simpel’weg het lekkerste dessert is dat ik ooit heb mogen proeven. Boterzacht vanille-ijs, perfect gesmolten chocolade, krokante flinterdunne koekjes als bloemblaadjes onder het ijs, dat is alles wat je nodig hebt.

Dit bericht op Instagram bekijken
Een bericht gedeeld door Le Pristine (@le_pristine_restaurant)